ETXEONDO MAGAZINE, JULI 2022 – Het is geen fietsclub, maar een groep gelijkgestemden, een community. De Amsterdamse Windjammers rijden al sinds 2006 samen en organiseren fietstrips. Het kamp van 2022 dit jaar is bijzonder. Veertig renners uit alle windstreken en achtergronden kwamen samen in de Franse Alpen om de machtige Alpencols te bedwingen en de Tour de France in het echt te beleven. Diversiteit van nationaliteiten en culturen belichamen de samenstelling van het Windjammers Camp; Amerikanen, een Australiër, Britten, een Deen, vele Nederlanders, een Française, een Ier, een Welshman en ook twee Baskische renners. Ze vonden elkaar door de liefde voor de fiets. Samen rijden ze en samen maken ze herinneringen.

De openingsetappe van het kamp was een rit vanuit mountain hotel Saint Roch, 20 kilometer ten zuidwesten van Briançon, het basiskamp voor de week, en de groep ging op weg naar de nabijgelegen Col du Granon (2413 meter hoogte). Op deze col komen twee dagen later de Tour-renners met een finish bergop boven. Niet een heel bekende klim, maar vergis je niet, het is een zware. Met de laatste 11 kilometer een gemiddeld stijgingspercentage van meer dan 9% moeten de Tour de France-renners alert zijn. Ook de renners van vandaag waren bij de les; met velen die uit Nederland komen en waar heuvels ver te zoeken zijn, was deze berg voor sommigen een klap in het gezicht. De “hors catégorie” klassement liegt er niet om. Steile hellingen en een kokend heet asfalt, de acclimatisatie was in volle gang. Sommige renners gingen de berg op om voor een goede tijd te gaan, anderen waren zich aan het voorbereiden op de komende dagen. 40 mensen, 40 beklimmingen, 40 verhalen; dat is het mooie van deze groepsevenementen, de hoeveelheid indrukken en ervaringen die gedeeld worden. De adembenemende uitzichten, de smalle weg omhoog (hoe zal dat zijn als de Tour doorkomt?), de zoemende vliegen halverwege de berg, dat laatste beetje schaduw onder de boomgrens van de berg, de vele andere renners die ook de Granon bekijken, de paragliders die op ooghoogte voorbij scheren, de namen van de profs op het asfalt, de opengeritste trui om af te koelen, de smakelijke lunch op de top georganiseerd door hotel gastheren Anne en Simon, de groepsfoto op het dak van de wereld, en de sensatie van het afdalen van de frisse berglucht terug naar de hete vallei.

Wat maakt deze bundeling mensen tot een groep? Er is geen lidmaatschap of een maandelijkse bijdrage, het gaat om de bereidheid je beste beentje voor te zetten. Het naar elkaars zin te maken en een helpende hand te bieden als dat nodig is. Een mankement aan de fiets werd verholpen door de plaatselijke Intersport, de pechvogel werd bijgestaan door twee anderen om hem gezelschap te houden. Een fiets van een van de Amerikaanse rijders was vermist na de vlucht naar Europa en dus toverde iemand zijn reservefiets tevoorschijn en werd afgesteld op zijn maten; handige jongens in de groep, zo lossen ze het op.

En dan is er nog de uitrusting. Een team jersey verbindt de groep. Een logo voegt persoonlijkheid toe. Het zijn de frisse witte sokken die het verschil maken. Een gloednieuw paar sokken aantrekken voor de grote fietsdag is een vreemde en bevredigende gewaarwording. Nick, een van de veteranen van de Windjammers, vertelde hoe ze met een groep van vijf naar de plaatselijke ijszaak Mastro Gelataio in Briançon reden, allemaal in dezelfde uitrusting en vier van hen zelfs op dezelfde fiets. Een teamgevoel geaccentueerd door de teamuitrusting; het ijs smaakt alleen maar lekkerder.